Generated by Facebook Photo Fetcher 2
De Lambikstoempers vzw organiseert een …
Van bierproeven als hobby tot de bouw van een hypermoderne brouwerij in 2015! Brouwerij Het Nest heeft een indrukwekkende en uitzonderlijke geschiedenis achter de rug.
Toen ze eind 2000 startten met een besloten bierproefclub had niemand durven dromen dat ze 15 jaar later over een super brouwerij zouden beschikken. Tijd om met De Lambikstoempers vzw eens langs te gaan!
Na een korte inleiding, waar uiteraard een eerste biertje bij hoort, krijgen we een voorstelling van de gebruikte ingrediënten en een uitleg over het brouwproces in de brouwzaal.
Naast een volwaardige brouwerij beschikken ze daar ook over een volledig ingericht proeflokaal. Uiteraard is dit de kans om ook van hun verschillende bieren te proeven.
Het belooft weer een boeiende activiteit te worden!
De deelnameprijs bedraagt 10 euro (voor Lambikstoempers), 12 euro (voor Zythosleden) en 15 euro (voor anderen).
Stuur – ten allerlaatste op 17 oktober! – een e-mail naar proeverij@lambikstoempers.be met:
U zal vervolgens via e-mail verdere richtlijnen krijgen betreffende uw inschrijving.
In de hoop op uw aanwezigheid,
vriendelijke groeten,
Johan “Wanne” Madalijns,
Voorzitter De Lambikstoempers VZW
Er beweegt wat in het Pajottenland. De lambiek van brouwerijen Belgoo (Sint-Pieters-Leeuw) enerzijds en Den Herberg (Buizingen) anderzijds kon je al proeven op ons Lambikstoempers Bierweekend, op 26-27 augustus 2017. Enne … zondag 1 oktober 2017 stelt Lambiek Fabriek (Ruisbroek) fier zijn Brett-Elle Oude Geuze voor aan het grote publiek. Absoluut het ontdekken waard!
Lambiek Fabriek dat zijn Jozef Van Bosstraeten (Sint-Genesius-Rode), Jo Panneels (Dworp) en Stijn Ecker (Alsemberg), drie vrienden die sinds 10 jaar “met lambiek bezig zijn”. Toen nog samen met Jeroen Van Lier (Alsemberg) – die intussen helaas noodgedwongen moest afhaken omwille van te druk met zijn restaurant, De Smidse – besloten de vrienden destijds dat zij dat ook wel konden, zo’n (Oude) Kriek maken. Ze gingen in Peloese z’n kelder dus aan de slag met zelf getrokken Schaarbeekse krieken en vers gehaalde lambiek, staken alles op Dame Jeanneflessen, moesten dan wachten, bottelen, opnieuw wachten enzovoort. Tot ze – via wijnmaker en Dworpenaar Mark Moustie (Domaine de la Douaix) – ook aan een houten vat geraakten.
De mannen verzetten toen al zo’n 100 liter lambiek per keer. En dan zorgde Mark ineens voor nog een pak méér vaten. Lambiek halen werd plots heel duur. En omwille van het grote volume werden ze bij de bestaande brouwers zelfs wandelen gestuurd, omdat zij hun productie natuurlijk ook niet in gevaar wilden brengen. Gevolg: er zat niks anders op dan te stoppen, of om zelf lambiek te gaan brouwen. En dat werd dus het tweede.
Gelukkig konden ze bij Jo Van Aert terecht in zijn Belgoo brouwerij te Sint-Pieters-Leeuw, waar de drie nog steeds (onafhankelijk!) hun lambiek brouwen. Opslag voor hun intussen 75 vaten (40x 400 liter en 35x 228 liter) vonden ze in de Fabriekstraat te Ruisbroek. Vandaar ook de naam Lambiek Fabriek.
Achteraf gezien zijn de mannen wel blij dat geen van de brouwers hen nog lambiek wilde of kon verkopen. Intussen maken ze immers zélf hun lambiek, ook al is dat niet altijd even simpel. Want ja, voor de allereerste keer lambiek maken, dat zorgt wel voor de nodige stress. Mislukt het, dan mislukt het natuurlijk. Maar bon, dat is nu niet aan de orde, want het is wel degelijk gelukt.
Per batch produceren ze intussen 2.400 liter, volgens hun eigen recept. Waar ze dat vandaan hebben gehaald? Jozef: “Niemand is ons komen zeggen hoe we lambiek moesten maken. We zijn dus in boeken gaan snuisteren en hebben tal van recepten naast elkaar gelegd, vergeleken en met de goede raad van Luc Pauwels en Ludwig Ingels, daar ons eigen recept van gemaakt. En dat was er ‘boenk’ op, want we gebruiken hetzelfde recept nog steeds. Voor de rest bepalen de vaten de verdere smaak.”
Jo: “We hebben daarin voor een deel geluk gehad, want ’t is niet dat je aan de wort al kan proeven of het eindresultaat lekker zal zijn. Na een nacht op het koelschip smaakt lambiekwort als koude zoete thee, dat is geen referentie, want de bacteriën hebben hun werk nog niet kunnen doen. Anderzijds: wat je wél kan checken zijn alle parameters bij het meten tijdens het brouwen. En brouwtechnisch wisten we dat het klopte.”
Hoe ze in Lambiek Fabriek aan de slag gaan met blenden? “Sowieso proeven we bij het assembleren van elk vat”, luidt het bij Jozef en Jo. “Een basissmaak hebben we. Voorts proeft het ene vat intenser dan het andere, daar komt het gewoon op aan om te beslissen wat je wél en niet zal gebruiken. Proeft iets niet OK, dan is het belangrijk om die gewoon nog te laten staan en verder te laten evolueren.”
“Van slecht bier een goed bier maken, zoals vroeger vaak moest gebeuren, dat kunnen we niet”, verduidelijkt Jozef. “Het eindproduct blijft natuurlijk altijd voor een stuk een gok, maar je hebt wel een berekend vermoeden van waar de smaak naartoe gaat. En op termijn zullen we daarin ook groeien, natuurlijk. Autodidact als we zijn. (lacht) Het moeilijkste is sowieso … het lange wachten. Maar het is vooral dus de smaak die telt. En de smaak zit zeker al goed, dat hebben diverse mensen ons al bevestigd.”
Benieuwd naar hoe Brett-Elle nu al smaakt? De Lambikstoemper kon al eens proeven … 🙂
Wie zelf eens wil proeven, kan op zondag 1 oktober 2017 terecht op de Belgoo opendeurdag, van 11u tot 19u in de Georges Wittouck 61 te 1600 Sint-Pieters-Leeuw.
Voorts zal je Brett-Elle in steeds meer zaken kunnen terugvinden, waaronder Streekproducten Centrum (Halle), Bierhalle Deconinck (Vichte), Bierhandel Dekoninck (Buzingen) enzovoort.
Indien voorradig zal je bovendien zelf aan de poort van de Fabriekstraat je flessen kunnen gaan kopen, op bestelling en op vaste verkoopdagen. Houd daarvoor zeker de Facebookpagina van Lambiek Fabriek in de gaten! De richtprijzen zijn: 3,40 euro voor 37,5cl en 6,20 euro voor 75cl.
Bij Lambiek Fabriek zijn ze in de eerste plaats zeer benieuwd naar de reacties op hun Brett-Elle Oude Geuze. “Eigenlijk zijn wij goed zot”, lacht Jozef. “Lambiek is economisch gezien het slechtste bier dat je kan maken. Je steekt er ontzettend veel tijd én geld in, waar je slechts na héél veel tijd pas rendement van ziet. We hopen op termijn alle drie van onze uit de hand gelopen hobby te kunnen leven. Maar dat zal nog niet voor direct zijn.”
“Sowieso willen we elk jaar onze productie verhogen”, vertrouwt Jo ons toe. “Binnen dit en twee jaar is het depot in de Fabriekstraat heel waarschijnlijk te klein en zullen we moeten verhuizen. Maar hé, de Fabriekstraat is gelukkig een hele lange straat. (lacht) Op een gezonde manier ons bedrijfje laten groeien is de bedoeling, de rest zien we wel.”
En nee, batches puur voor het buitenland maken, interesseert de mannen (nog) niet. “Als je overcapaciteit hebt, valt dat te overwegen”, antwoordt Jozef. “Lokale verankering is echter véél belangrijker. Mensen van hier moeten je bier appreciëren én consumeren. Je moet bovendien kunnen volgen met brouwen. Sowieso gaan we zonder bier vallen als de verkoop meevalt. En eigenlijk is ‘m nu nog 2 maanden te jong. Dus volgende keer gaat dat weer zo zijn, omdat we bijna automatisch niet gaan kunnen volgen.”
Of hoe een uit de hand gelopen hobby je leven ingrijpend kan veranderen. “Ach ja, ’t belangrijkste is en blijft toch dat we onze eigen Oude Geuze lekker vinden”, besluit Jo.
